شده عشقت به کسی بیشتر از حد باشد
هرچه خوبی بکنی با دل تو بد باشد
تو به ایمان برسی اینکه کسی جز او نیست
او بر عکس تو به هرچیز مردد باشد
تو به هر در بزنی تا که به دست آوریش
و جوابش به تو یک عمر فقط رد باشد
بنشینی دو سه تا شعر بگویی که مگر
یکی از این همه، شعری که بخواهد باشد
همه دلداده ترین فرد تو را بشناسند
او به دلسنگ ترین فرد زبانزد باشد
شده از نم نم باران دلت خیس شوی؟
دایما مشق تو آن مرد نیامد باشد؟
تو ندیدی که چه سخت است ببینی عشقت
پیش چشمان تو با او که نباید؛ باشد
چه کنم با دل دیوانه که با این همه باز
سعی دارد که به این عشق مقید باشد
بهتر این است که من هم بپذیرم آری
بپذیرم که محال است و باید باشد
#فریبا_عباسی
شماهم کسی که دوسش دارید بهتون پیام میده دلتون پر میکشه؟!
به تو براى اينكه ميتونى ساعت ها از من بيخبر باشى غبطه ميخورم برای همه ى اون لحظه ها كه تصميمِ آخرت، رفتنه. من عاشق اون نفسِ عميق و خيالِ راحتتم وقتى تلفنت روم خاموشه و فكر ميكنى پرونده ى من برا هميشه تو زندگيت بسته شده. تو كه نميدونى من چقدر خسته ام از خودم، تو كه نميتونى منو ببرى از پيش خودم لااقل بگو دنيا بدون من چجوريه؟
[اميرعلى ق]
پاییز که به غمش معروفِ؛
امّا بس فصل دلبری ست برای عاشقی و عاشق شدن
عشقی که در خش خش برگ های زرد پاییزی
در کوچه های خیس خورده از باران
و گرمای وجودیِ عشق
آدمی را مست می کند
چنان که انگار سال ها در این عشق زندگی کرده است!
[امیرپارسا راد]
دیشب یه نفر با یه شماره ناشناس بهم اس ام اس داد
« تو که درباره ی دلتنگی انقدر قشنگ نوشتی ، تا حالا دلت برای کسی تنگ شده؟ »
واسش فرستادم نه اندازه ی تو ، واسم فرستاد
« مگه می دونی من کی هستم ؟»
گفتم نه ، گفت «هنوزم علم غیب داری و همه چیز رو می دونی؟»
گفتم همه چیز که نه ،فقط این رو می دونم که انقدر دلتنگ هستی
که شماره م رو هنوز یادته...
اگه نتونستی شماره م رو فراموش کنی
یا از تو گوشیت پاک کنی یعنی بدجور اسیر خاطرات شدی!
چند دقیقه ی بعد با شماره ی اصلیش بهم پیام زد...
شماره ش تو گوشیم سیو بود، شماره ش رو حفظ بودم.
همه چیز با گذشت زمان تغییر می‌کنه. من هم کم‌کم پی بردم که خیلی چیزها از یادم رفته. دیگه نمی دونستم دوست داشتن چه شکلیه، حسش چطوره و چرا باید باشه. قلبم عادت کرد به آروم زدن، یه ریتم آروم و همیشگی.
دزیره: و کسل کننده؟
ادوارد: کسل کننده؟ بهتره بگم آرامش داشتم. و این آرامش باعث شد وارد مرحله‌ی جدیدی از تنهایی بشم، مرحله‌ای که از دوست داشتن و دوست داشته شدن می‌ترسی. فرار کردن رو یاد می‌گیری. نادیده گرفتن قلبت رو یاد می‌گیری، و بعد خودت هم باورت می‌شه که قلبی نداری. پیتر راست می‌گفت، اِدی توی سینه‌ش هیچی نداره. واسه همینه که خیلی وقته از چیزی ناراحت نمی‌شم. به نظرت عجیبه که چیزی نمی‌تونه ناراحتم کنه؟
[روزبه معین]
لبخند زد و گفت: " آدم وقتی یکیو دوست داره بیشتر تنهاست. چون نمی تونه به هیچکس به غیر از اون بگه چه احساسی داره، چون حال خوبش، لبخنداش، امیدش، انگیزش، اشتهاش، اعصابش و انرژیش و همه چیش وصل می شه به همون یدونه آدم و غیر اون کسیو نمی بینه، واقعاً نمی بینه. اینجوریه که وقتی یارو پیشش نباشه یا دعوا پیش بیاد، حتی اگه دورشم شلوغ باشه، انگار همه چیشو از دست داده، حس می کنه کسیو نداره و بی پناه و تنهاست."
دلم یه حس خوب میخواد
مثل بغلش و یه جای خیلی دور، با ماشین بریم تو جاده، بریم یه جای خیلی دور، دور از این شهر و ادماش، گوشیامونم بزاریم رو حالت پرواز و بعد بریم یه جای سرسبز تو کوه و جنگل تو یه کلبه چوبی زندگی کنیم، و براهم باشیم. بعد هی همدیگه رو بغل کنیم. شب تو بغل همدیگه هی چیپس و لواشک بخوریم و از چیزایی که دوس داریم حرف بزنیم و هی به ستاره ها نگا کنیم.
باشه؟!
دورت بگردم که دلبره منی خب؟!❤🍃
