دلخور میشویم
و حتی یکبار به زبان نمی آوریم.
تغییر میکنیم،
کم میخندیم،
کوتاه حرف میزنیم،
بی توجهی میکنیم.
نمیدانند این کوتاه گفتن ها و اخم کردن ها
نتیجه ی همان نگفتن هاست.
درنتیجه: سرد میشوند، ترکمان میکنند، فکر میکنند دوستشان نداریم...
ما میمانیم و یک عالمه دلخوری و غم، ما میمانیم و دنیایی از سوال و تعجب، ما میمانیم و احساساتی که به مرز دیوانگی رسیده...
[سارینا سلوکی]
و مهربانی سهم کسانی‌ست که عشق را سر لوحه زندگی خود قرار داده‌اند....
روزی که بمیرم وقتی بالاسرم گریه کنن،یه بار دیگه از خنده میمیرم
اونا برای مرگ کسی گریه میکنن که وقتی زنده بود داد میزد و میگفت من زنده نیستم
امضا.نَس💫🌖
میدونی
من بهشون میگم "آدمهای مرجوعی"!
همون هایی که ترکت میکنند
و بعد از مدت های طولانی برمیگردند...
هیچ وقت نباید بهشون
فرصت برگشتن داد
چون هیچکس "دوبار" عاشق یه آدم نمیشه
هرچی هست
تو همون "بار اول" خلاصه میشه.
آدم میتونه توزندگیش "بارها عاشق شه"
اما هیچ وقت نمیتونه "دوباره" عاشق همون آدمی شه که یه بار عشق رو باهاش تجربه کرده!
"عشق رو فقط باید ادامه داد"
وقتی ترکش کنی و برگردی
دیگه نمیشناستت...
باور کن !
[مهسا مجيدي پور]
بعضیام هستم اگه روزی هزار بار هم که بهشون بگی تو حیفی با وجود این آدم تو زندگیت نابود میشی باورشون نمیشه اینقدر اون آدم اشتباهی و تو زندگیمون نگه می‌دارن تا ریشه احساسشون و از بین ببرن تا پرپر شن و آخرش هم بی صدا کنج دلشون روزی هزار بار بمیرم و باز زنده بشن و روزها رو از اول بشمارن اینقدر که مرگ به سمتشون بیاد...
دچار خواستن توام
می‌دانی یعنی چه..؟؟!!
می‌خوابم که دوستت داشته باشم
بیدار می‌شوم که دوستت داشته باشم
نفس می‌کشم که دوستت داشته باشم
با این همه روزمره نیستم
در تکرار توست که تو می‌شوم...
من همان روز آخر اسفندم
که هر روز تحویل می‌شوم به تو...
همیشه بهارم...
بهارم با تو...
و همیشه دوستت دارم...
ماهم بلد بودیم مثل خیلی‌ها
جای خالیتان را سریعاً پر کنیم!!
بزنیم بر طبل بی‌خیالی
و انگار نه انگار که ″علاقه‌ای″
این وسط جان داده...
اما نخواستیم
چون یک چیزهایی را خوب یاد گرفته‌ایم
مثل حرمت هم کلام شدن
مثل وفادار ماندند به دست‌هایی که لمس‌شان کرده‌ایم
و قول و قراری که گذاشته بودیم...!!
