تازگی‌ها، در برابر بی‌مهری آدم‌ها هیچ نمی‌گویم!
سکوت و سکوت و سکوت، انگار که لال شده باشم، شاید هم کور و کر!
دیگر نه انرژی توضیح دادن دارم و نه حتی حوصله‌اش را...
می‌دانی؟
دیر دریافتم که مسئول طرز فکر آدم‌ها نیستم.
بگذار هرکه هرچه خواست بگوید!
چه اهمیتی دارد؟
من در لاک خود راحت‌ترم؛
آن‌جا می‌شود آرام و بی‌دغدغه زندگی کرد.
[ دوشنبه شانزدهم مرداد ۱۴۰۲ ] [ 0:44 ] [ ♡Hadis ] [ ]
